کد مطلب:140022 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:168
بند 11
خاموش محتشم كه دل سنگ آب شد
بنیاد صبر و خانه ی طاقت خراب شد
خاموش محتشم كه از این حرف سوزناك
مرغ هوا و ماهی دریا كباب شد
خاموش محتشم كه از این شعر خونچكان
در دیده اشك مستمعان خون ناب شد
خاموش محتشم كه از این نظم گریه خیز
روی زمین به اشك جگرگون كباب شد
خاموش محتشم كه فلك بسكه خون گریست
دریا هزار مرتبه گلگون حباب شد
خاموش محتشم كه بسوز تو آفتاب
از آه سرد ماتمیان ماهتاب شد
خاموش محتشم كه ز ذكر غم حسین «ع»
جبریل را ز روی پیمبر حجاب شد
تا چرخ سفله بود خطائی چنین نكرد
بر هیچ آفریده جفائی چنین نكرد